Grafieken van allerlei uitingen van het klimaat blijken de vorm van een kerkklok te hebben, waarbij het hoge middengedeelte de meeste voorkomende gevallen weergeeft en de lage zijkanten de uitzonderingen. Neem de temperatuur op een bepaalde datum als voorbeeld. 95 procent van de tijd heersen dan doorsnee temperaturen en in amper vijf van de honderd jaren zijn ze extreem. Een figuur laat dit mooi zien in aflevering 13 van het eerste artikel van de klimaatkroniek ‘De aarde als natuurkundig verschijnsel – extreem weer verwacht’ in de rubriek Ontwrichting. Bij opwarming gebeuren er twee dingen. De klokcurve schuift opzij naar warmer weer èn de curve wordt platter, wat duidt op een veel groter aandeel van uiterst warm het weer (en andere extremen). Dat zien we in de figuren van aflevering 14.