Een nanodeeltje is zo klein dat het andere eigenschappen krijgt dan dezelfde stof of hetzelfde element normaliter heeft. Het is vergelijkbaar met de groepsdynamiek van mensen. In je eentje in een kamer gedraag je je anders dan wanneer er iemand binnenkomt. Zodra er iemand binnenkomt, nog voor je gedag hebt gezegd, verandert er iets. Enzovoort. Door de samenstelling en grootte van nanodeeltjes die uit een handvol atomen bestaan te veranderen, kun je dus onvoorstelbaar veel materialen ontwerpen met specifieke eigenschappen. Ze worden veel gebruikt in de chemische industrie als katalysatoren, om reacties sneller te laten verlopen. Ze zijn ook erg geschikt om dingen op te vullen of glad te maken. En voor nog veel meer.

Over de veiligheidsrisico’s van anorganische nanodeeltjes is nog veel onbekend. Je kunt misschien niet eens meer spreken van een ‘los’ nanodeeltje als het opgenomen is in de grond of in planten. Wat voor invloed ze hebben is daarom lastig te voorspellen. Nanodeeltjes lossen namelijk niet op, maar gaan samenklonteren. Dus je krijgt een soort oplossing met vlokken erin. En de opname door organismen gaat ook via een andere route dan moleculen. En als het eenmaal in het lichaam is, laat het daar zijn ionen los. Het lichaam probeert zich te verdedigen, maar moet dan doen op een plek waar die ionen normaal niet komen. Dus het duurt langer voor het afweermechanisme ze kan afvoeren. Ook kunnen nanodeeltjes in de vorm van naaldjes snel ontstekingsreacties geven.

Meer hierover staat in aflevering 19 van het artikel ‘Ontwrichtend gif – de derde mondiale crisis’ in de rubriek Ontwrichting. Zie voor wat er in het artikel allemaal nog meer aan de orde komt gif, inhoud van Ontwrichtend gif.