Toezicht, handhaving en bestraffing schieten in milieuzaken tekort. De landelijk milieuofficier Rob de Rijck geeft het volmondig toe en steekt de hand in eigen boezem. Hij ziet het als zijn taak om sneller te doen vervolgen en tot passender straffen te komen. En hij verwacht dat hij nog een lange weg te gaan heeft. Lees het interview in aflevering 42 en aflevering 43 van het artikel ‘Ontwrichtend gif – de derde mondiale crisis’ in de rubriek Ontwrichting.

Er is ‘het onwenselijk lange tijdsverloop’. Verder is het vaak moeilijk te zien of milieuregels worden overtreden. De opsporing is gefragmenteerd en er is de (moeizame) afstemming met het bestuursrecht. Zaken zijn vaak ontzettend ingewikkeld, met discussies over normen. Soms frustreren bestuurders bewust of onbewust de handhaving, uit economisch belang of conflictmijding. Vaak is er een schikking, met lage boetes, maar de rechtscultuur laat een drastische verhoging van de boetes niet zo maar even toe. ‘Als een bedrijf eenmaal toegang krijgt tot een markt door aan regels te voldoen, wordt het er nooit meer af gegooid, ook niet als het niet meer aan de regels voldoet. Dat is eigenlijk gek,’ zegt De Rijck. Hij wil graag nieuwe wetgeving met een bestraffing van milieudelicten die altijd zowel doeltreffend, evenredig als afschrikwekkend moet zijn.