Valse kennis is een buitengewoon hardnekkig type geloof. Voorbeelden zijn de kennis dat de aarde het middelpunt van het universum is, of dat de mens naar het evenbeeld van God geschapen is. En bij Eileen Crist in aflevering 2 van het artikel ‘De aarde draait niet om de mens’ in de rubriek Ethiek is het ‘eenvoudigweg weten’ – op een diep en nagenoeg onweerlegbaar niveau – dat mensen speciaal zijn en altijd op de eerste plaats komen.

Antropocentrisme beschrijft voor de meeste mensen de ‘werkelijkheid’. Het verschaft de morele macht om altijd prioriteit te geven aan menselijke behoeften en verlangens. Het verschaft de economische en politieke macht om alles wat mensen kunnen gebruiken uit de natuurlijke wereld toe te eigenen. Eileen Crist gaat hierop door in aflevering 3 en 4.

Wie dit betwijfelt wordt zelf juist afgeschreven. Maar nu openbaren de consequenties zich in het milieu. De tijd, de grote ‘openbaarder’, toont nu een holocaust op niet-mensen die niet eens zo genoemd mag worden. Maar in plaats van in het geweer te komen, bepleit een luidruchtig contingent van de huidige milieubeweging – met allerlei namen aangeduid, maar door Crist neo-groen genoemd – een ‘realistische’ invalshoek van schadebeperking en van het hervormen van de manieren waarop mensen de planeet bestieren. Zie aflevering 5. De ervaren problemen zijn daarbij slechts de schadelijke neveneffecten van (met name) de industriële beschaving. Dat vergt nieuwe technologieën om dit op te lossen, maar stelt de expansiedrang van de beschaving niet ter discussie. De kolonisatie van de aarde is een teken van de goddelijke status van de menselijke soort. We moeten in ons mondiaal beheer goed worden in de rol van god en risico’s aanpakken met geavanceerde technologieën (denk aan genetische manipulatie of geo-engineering). Dit denken leidt tot het concept van de aarde als tuin.