Wat we de laatste veertig jaar te weten zijn gekomen over (de aanstaande) klimaatverandering wordt behandeld in de eerste helft van het artikel ‘Kroniek van een aangekondige zelfmoord’ in de rubriek Ontwrichting. Ook onze menselijke reactie hierop wordt daar behandeld (in de tweede helft). We hebben die veertig jaar, sinds de basale feiten rond antropogene klimaatverandering bekend zijn geworden, verkwanseld. De stappen die we nemen zijn zo klein dat tegen de tijd dat we onze economie volkomen verduurzaamd hebben, de wereld 2,5 tot 3 graden warmer zal zijn en er al heel veel schade is aangericht. En als gevolg van de traagheid van het milieusysteem staat ons op een veel langere termijn nog meer naars te wachten: ook al stoten we vanaf nu niet één CO₂-molecuul meer uit, dan nog zullen er, om eens wat te noemen, de komende eeuwen ijskappen smelten en zal de zeespiegel met een meter of meer stijgen. Zie hierover ook aflevering 4 en 8-11 van het artikel ‘De race van ons leven’ in de rubriek Ontwrichting. Zie ook onder definitie klimaatverandering en verder ontkenning, landbouw en klimaatverandering, acceleratie, klimaat/ecologisch, het wereldvoedselvraagstuk, permacultuur, ijssmelt en uitsterven.

Anno 2022 halen we nog steeds onze doelen niet. De vergaande maatregelen die inmiddels nodig zijn worden scherp door Mark Lynas verwoord in concrete klimaatactie. Ons koolstofbutget is nu uiterst krap.