Kort gezegd is de biosfeer het gedeelte van de aarde waar leven mogelijk is. Westbroek behandelt in aflevering 8 van het artikel ‘De aarde leeft!’ hoe de wetenschappelijke disciplines die de gesteenten, het water, de lucht en de biosfeer tot thema hadden, nu integreren in Earth Systems Science. Zie ook Roopnarine. De troposfeer is de onderste laag van de atmosfeer. Hij reikt tien kilometer hoogte. Daarboven zit de ijskoude stratosfeer waar de straalstroom raast. Er vindt verticaal geen vermenging plaats tussen de troposfeer en de de stratosfeer omdat als scherm de tropopauze ertussen zit. Daar vlak boven zit ook de ozonlaag die de zuurstofhuishouding mede reguleert. Al met al vormt de aarde een complex systeem dat zichzelf binnen nauwe marges in stand houdt.

Verschillende processen en verschijnselen, zoals de warmtebalans van de aarde; de grote winden; het circulatiepatroon van de oceanen; het albedo-effect; en het atmosferisch zonneschild, komen in het eerste artikel van de klimaatserie kort aan de orde in aflevering 6, 7 en 8.

In het artikel ‘Ecologie en klimaat in het licht van de vierde wet van de thermodynamica’ in de rubriek Ecologie helpt de auteur Alpha Lo ons te begrijpen hoe het zit met deze vierde wet. Hij begint zo: Het verhaal van de aarde als een levend en zelforganiserend systeem, waarbinnen ecologie en klimaat als een organisme synergetisch samenwerken, is er een van circulatie van chemische energie door het voedselweb en van water door de atmosfeer (zie daarover ook het eerste artikel ‘Planten en boeren, met hun drang’) én een van entropie, van orde en wanorde, wat leidt tot temperatuur- en chemische gradiënten, die de drijvende krachten vormen achter de zelf-organisatie, én tot slot een van de aarde als een cel, waarbij de atmosfeer van de aarde als het membraan van de cel fungeert.

Zie voor een verder overzicht klimaat en vierde wet.