‘We hebben vandaag slechts één keuze, die van een radicaal opnieuw uitvinden van de wereld – of anders massaal uitsterven.’ Zo luidt de negende stelling van Srecko Horvat in het artikel ‘Na de apocalyps’ in de rubriek Ontwrichting (aflevering 10). Het huidige wereldsysteem, gebaseerd op uitputting, uitbuiting en uitbreiding, is duidelijk op weg naar eschatologische kantelpunten. Niet alleen de biosfeer, ook de semiosfeer is instabiel, inclusief de daartoe behorende politiek en geopolitiek, met het risico van een atoomoorlog. Want hoe erger de klimaatcrisis wordt, des te kritieker worden de politieke en geopolitieke spanningen. Het is juist het heersende kapitalistische wereldsysteem dat zich versnelt en afkoerst op een niet-lineaire radicale verandering van het systeem Aarde, die onomkeerbaar zal zijn. We kúnnen ons intellect en onze verbeelding, een sterk transnationaal rechtvaardigheidsgevoel en solidariteit tussen de generaties inzetten om voorbij de apocalyps te gaan. Maar gaan we dat doen? Dit item wordt voorafgegaan door tijd voorbij de ‘vooruitgang’ en besluit de reeks die begint met ons heden als de tijd ‘na de apocalyps’.