In het artikel ‘De 50ste verjaardag van Grenzen aan de groei – van scenario’s tot hoe de realiteit zich nu ontvouwt’ in de rubriek Ecologie beschrijft Richard Heinberg (van het Post Carbon Institute) hoe het boek in 1972 ontvangen en vervolgens genegeerd werd en wat de uitkomsten van de 12 scenario’s precies waren.
We zijn nu een halve eeuw verder en hebben de grote pech in een wereld te leven die het standaardscenario uit de studie dicht benadert. Heinberg vergelijkt de scenario’s in grote lijnen met de werkelijkheid, bespreekt welke factoren in de studie over grenzen aan de groei niet werden gemodelleerd, geeft een overzicht van latere herbeoordelingen van de studie en onderzoekt wat er nog kan worden gedaan om het aantal slachtoffers tot een minimum te beperken nu de expansieve drang van de mensheid in real-time op de grenzen van onze planeet botst.
Kort door de bocht zijn dit de belangrijkste bevindingen:
Hoe de bevolkingsgroei zich ontwikkelt wordt weergegeven in figuur 2 in aflevering 3. Een ‘energiepiek’ is ergens in de komende 20 jaar, mogelijk zelfs dit decennium, een realistisch vooruitzicht (aflevering 4). Ook met hoge recyclingpercentages ervaren we later deze eeuw schaarste van een groot aantal grondstoffen (aflevering 5). Waterschaarste en bodemdegradatie bedreigt de toekomstige voedselproductie en vergiftiging tast de gezondheid aan van mens en dier (aflevering 6). De atmosferische CO₂-concentratie heeft met 420 ppm een zeer gevaarlijke hoogte bereikt (figuur 3). De voorspelde piek en daaropvolgende daling van de mondiale industriële productie per hoofd van de bevolking heeft nog niet plaatsgevonden (aflevering 7). De onverwachte stijging van de voedselproductie vlakt nu af (figuur 5) en systemen worden brozer. Zo kan de ene crisis diverse andere veroorzaken, en kan zelfs het hele wereldvoedselsysteem worden lamgelegd (aflevering 8).
Grenzen aan de groei hield bewust geen rekening met oorlogen of epidemieën, het ontstaan van een schuldenzeepbel, het verlies aan sociale cohesie (aflevering 9), noch met de gegroeide ongelijkheid, het effect van biodiversiteitsverlies en slechts beperkt met de klimaatverandering (aflevering 10).
In de later gepubliceerde updates Beyond the Limits (1992) en The 30-Year Update (2004) concludeerden de auteurs dat het er voor de mensheid somber uitziet. Heinberg noemt nog het werk Graham Turner en Gaya Herrington die nu voortborduren op Grenzen aan de groei. Het business-as-usual-scenario komt er bij hen als best realistisch uit de bus (aflevering 11). In aflevering 12 somt Heinberg de beleidsmaatregelen op die de auteurs opperden om de trends richting een piek en onvermijdelijke krimp te keren.
Het beleid dat na ons getreuzel nú nodig is, zou zeer ontwrichtend voor de samenleving uitpakken. Toch moet het om nog erger te voorkomen (aflevering 13). Zie ook Dennis Meadows interview. Zie ook nog grenzen aan de groei voor de plaatsen waarop het op 4eco nog meer aan bod komt.
