Grondstoffen, zoals op 4eco besproken in het artikel ‘Grondstoffen’ in de rubriek Energie, zijn stoffen die in de natuur gevonden worden, zoals vruchtbare aarde, olie, mineralen, hout en andere gewassen, waar we op de een of andere manier gebruik van kunnen maken. Ze vormen het natuurlijk kapitaal van de primaire economie. Zie ook aflevering 35 over het ‘Het Seneca-model’ in het artikel Catastrofologie de rubriek Complexiteit.

Een mineraal is volgens Wikipedia dan weer een samengestelde of enkelvoudige stof, die als vaste stof in de vrije natuur voorkomt en gevormd is door geologische processen. Maar het is handiger hierbij bijvoorbeeld te denken aan nutriënten die de landbouw nodig heeft (NPK, oftewel stikstof, fosfaat en kalium), of ertsen waaruit metalen gewonnen kunnen worden. En dan gaat het eigenlijk over groepen elementen met een specifieke plaats in het periodiek systeem (waarin alle elementen in schema staan). Het boek Global Resource Depletion, Managed Austerity and the Elements of Hope van André Diederen (Eburon, 2010) behandelt dit in het licht van de huidige crisis.

Planten behoeven allerlei mineralen om hun moleculen mee te bouwen. Dit proces komt aan de orde in een product van Rubisco (carboxylase) (1), aflevering 9 van het artikel ‘Planten en boeren, met hun drang’ in de rubriek Ecologie en ze worden opgesomd in biogeochemische cycli (1), aflevering 26 van hetzelfde artikel. Bij de opname staat de symbiose centraal die vlak rond de plantenwortels in de zogenaamde rhizosfeer werkt, waar exudaten (uitscheidingen) aan bacteriën en schimmels voedingsstoffen leveren in de vorm van koolhydraten (suikers) en eiwitten (proteïnen). Deze organismen mineraliseren verschillende soorten voedingsstoffen die de planten kunnen gebruiken, waarbij de planten sturend zijn in een volledig natuurlijk systeem. De moderne landbouw verstoort dit proces door kunstmest te strooien.